Როგორ შევამციროთ სხეულის ტემპერატურა აბების გარეშე?
სხეულის ტემპერატურა ტვინის განსაზღვრული ნაწილიდან – ჰიპოთალამუსიდან კონტროლდება. ადამიანთა უმეტესობას ის დღეში რამდენჯერმე ეცვლება: დილით შედარებით დაბალი აქვს, საღამოს – უფრო მაღალი. ტემპერატურამ შეიძლება მოიმატოს თამაშისა თუ ვარჯიშის დროსაც.
სიცხე, 37.2 გრადუსზე მაღალი ტემპერატურა, ორგანიზმის ერთ-ერთი დამცველობითი რეაქციაა.
სიცხე თავისთავად, როგორც გითხარით, არ არის დაავადება, ის სხვა პრობლემის გამოხატულებაა. ბავშვებთან სიცხის ყველაზე გავრცელებული მიზეზებია: ინფექცია, სხვა დაავადება, ვირუსი და ა.შ.
ავადმყოფი განსაკუთრებულ მოვლასა და ყურადღებას საჭიროებს. აუცილებელია მის ზოგად მდგომარეობაზე დაკვირვება და სათანადო ზომების მიღება: საცვლებისა და, საჭიროებისამებრ, თეთრეულის გამოცვლა, გამშრალება, გამჭოლი ქარის არიდება, საბნის დახურვა და სხვა.
ეფექტური სიცხის დამწევი სამკურნალო მცენარეები:
ჟოლო (რაც უფრო სქელია ღერო, მით უკეთესი) – ყველაზე ძლიერი დიაფორეზული და სიცხის დამწევი საშუალებაა – მოხარშეთ 20-30 წუთის განმავლობაში ჟოლოს გამუქებამდე და დალიეთ რამდენიმე ნაბიჯით (ჟოლოს ყვავილები და ნაყოფიც ეფექტურია)
ლინდენის ყვავილები – მოხარშეთ ერთი ვაშლის ქერქთან ერთად, დაუმატეთ თაფლი და სწრაფად დალიეთ ერთმანეთის მიყოლებით 2-3 ჭიქა ცხლად.
ტირიფის ქერქი სალიცილის მჟავას ბუნებრივი წყაროა – 200 გ დაფქული ქერქი მოადუღეთ 200 მლ მდუღარე წყალში, გააჩერეთ 30 წუთის განმავლობაში და დალიეთ ერთი სუფრის კოვზი 5-6 ჯერ დღეში;
ელდერის ყვავილები, მოცხარის ფოთლები და კვირტები – მოადუღეთ და დალიეთ, როგორც ჩაი.
სიცხის დამწევი და დიაფორეზული თვისებები ასევე აქვთ: პიტნის, გვირილის და კენკრის ბალახს, ორეგანოს,, მარწყვის და მაყვლის ფოთლები.
ტირიფის ქერქის ნახარშს აქვს სიცხის დამწევი, ანთების საწინააღმდეგო, შემომგარსველი და სისხლის აღმდგენი მოქმედება. ჩამოთვლილი ეფექტები განპირობებულია ნახარშში სამკურნალო ნაერთების (ფენოლოგლიკოზიდების, ფლავონოიდების, სათრიმლავი ნივთიერებებისა და სხვა) უხვი გამოყოფით. გარდა ამისა, ტირიფის ქერქი შეიცავს ნივთიერებებს, რომლებიც ავლენენ ანტიმიკრობულ და ტკივილგამაყუჩებელ მოქმედებას. ამის გამო ტირიფის ქერქის ნახარში და ნაყენი რეკომენდებულია ქრონიკული ტონზილიტის (ნუშურების ანთების), ბრონქიტისა და რევმატიზმის დროს.
შტოში უძველესი დროიდან ცნობილი სიცხის დამწევი და ანთების საწინააღმდეგო საშუალებაა. ამასთანავე, მას ახასიათებს ანტიმიკრობული, შარდმდენი, მატონიზებელი და გამაჯანსაღებელი მოქმედება. განსაკუთრებით სასარგებლოა ქრონიკული ტონზილიტითა და რევმატიზმით დაავადებულთათვის.
შტოშის წვენი როგორც სიცხის დამწევი საშუალება რეკომენდებულია ანგინის (მოხრჩობის, სულხუთვის შეტევით მიმდინარე ნუშურების არასპეციფიკური ანთება) დროს. ის აგრეთვე გამოადგებათ პაციენტებს, რომელთაც კუჭის წვენის დაბალი მჟავიანობა აღენიშნებათ.
სამაგიეროდ უკუნაჩვენებია ჰიპერაციდული გასტრიტის (მაღალი მჟავიანობით მიმდინარე კუჭის ლორწოვანი გარსის ანთება), კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი პათოლოგიის დროს. ცხელებით მიმდინარე დაავადებების დროს პაციენტებს შტოშის ფაფასაც კი აძლევენ გამაგრილებელი და მატონიზებელი ეფექტის გამო.
